Sługa boży Michał Giedroyć (ok. 1420-1485), zwany błogosławionym.
Pochodził z rodu kniaziów litewskich. Wstąpił do zakonu Kanoników Regularnych od Pokuty Błogosławionych Męczenników w Bystrzycy na Litwie. Przybył do Krakowa na dalszą formację zakonną, gdzie studiował także na Akademii Krakowskiej (1461-1465), uzyskując stopień bakałarza sztuk wyzwolonych. Mimo kalectwa (był chromy) pełnił funkcję zakrystiana w zakonnym kościele św. Marka. Według tradycji w czasie modlitwy przed krzyżem świętomarkowym Jezus rzekł do niego: "Bądź cierpliwy aż do śmierci, a otrzymasz koronę życia". Zmarł w opinii świętości w dniu 4 maja 1485. Spoczywa w kościele św. Marka, gdzie też znajduje się małe muzeum jemu poświęcone zwane "Giedroycianum". Relikwie Giedroycia zostały podniesione w 1624 roku. Obecnie trwa jego proces beatyfikacyjny.wiki
Przewodnik po Giedroycianum
Historia Zakonu Kanoników Regularnych od Pokuty pod wezwaniem świętych Męczenników albo Ordo Canonicorum Regularium Sanctae Marie de Metro de Urbe de Poenitentia Beatorum Martyrum
Zakon Kanoników Regularnych od Pokuty pod wezwaniem Świętych Męczenników, inaczej Cyriakowie, lub Marki. Zakon powstał w pierwszej połowie XIII wieku, na podstawie reguły św. Augustyna. Miejscem jego powstania był kościół Santa Maria de Metro w Rzymie. W roku 1256 zakon został zatwierdzony przez papieża Aleksandra IV. Były to czasy wypraw krzyżowych. Zakon opiekował się rycerzami biorącymi udział w tych wyprawach, grzebał zmarłych i sprawował inne pomocnicze funkcje. Gdy czas wypraw krzyżowych skończył się, zakon zajął się działalnością duszpasterską, a szczególnie kaznodziejstwem i spowiadaniem wiernych, prowadził też działalność edukacyjną. Strojem zakonnym był biały habit ze szkaplerzem. Nakładano na niego pelerynkę (mucet). Na szkaplerzu i na pelerynce zakonnicy nosili wyszyte czerwone serce z wbitym do niego krzyżem.
Do Polski zostali sprowadzeni z Pragi w roku 1257 przez księcia Bolesława Wstydliwego, z inicjatywy jego żony św. Kingi. Zostali osadzeni w kościele konwentualnym pod wezwaniem św. Marka, dlatego też nazywano ich w skrócie Markami. Kościół ten ufundowała św. Kinga. Mieli swoje filie również w innych miejscach Polski, m. in w Trzcianie w województwie małopolskim, Pilicy i miasteczku Bogoria w dawnym woj. sandomierskim. Zakon miał swoje siedziby jeszcze na Litwie, m.in. w opactwie Widzieniszki k. Wilna. Na początku XIX wieku zakon został skasowany. Najdłużej utrzymał się w Polsce, ostatnia jego prowincja została tu zlikwidowana w roku 1832. Kanoników od pokuty cieszących się świątobliwością życia było kilka: sługa Boży Michał Giedroyć, świątobliwy ks. Jakub Sojecki z Przyrowa oraz trzech anominowych męczenników Kanoników od Pokuty z kościoła św. Marka w Krakowie. wiki
Платье для девочки
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz